De late zondagavond, de maandagochtend vroeg Door de stations haast zich een leger groene jassen Het zijn nog jonge kinderen, geen eenentwintig jaar Ze gaan op onze idealen passen Met een gezonde tegenzin, het moeten is verplicht Van Spanje tot heel ver in Hongarije In alle landen staan de legers op en top paraat Jongens die veel liever willen vrijen Ze oefenen zich elke dag voor iemands ideaal Dat steeds bedreigt wordt, dat staat in hun rapport De vaders zeggen: "Ga nou maar" De moeders zeggen: "Laat nou maar" Stil hopend dat het nooit oorlog wordt Het zijn de jonge jongens, nog geen eenentwintig jaar Die de toekomst en de kinderen gaan maken Ze worden getraind in het doden van elkaar Om hun ouders idealen te bewaken Ze leren in een tijdsbestek van anderhalf jaar Hoe je de vijand en de uren dood Ze tappen ernstig moppen om niet te hoeven denken De verveling en de heimwee is zo groot De vijand ligt te loeren zeggen de generaals Met voor hun kop het wel bekende bord Als legers aan het werk zijn en Onverslaanbaar sterk zijn Dan geloven zij dat het nooit oorlog wordt Het leger lotgenoten, amper eenentwintig jaar Die in hun bange nachten oorlog dromen Zien de de film van het doden en verliezen van elkaar Weten dat als de oorlog ooit mocht komen Dan worden zij als eersten op elkander afgestuurd Als waarschuwing voor bommen en raketten Dan worden zij als eersten op elkander afgevuurd En keren naar huis in portretten Zij die het overleven komen gehavend terug Zonder kameraden, ledematen Wat zal hun eerste werk zijn Hun legers zullen sterk zijn Dan valt er over vrede pas te praten