Bij de bunker mochten we niet komen
Maar niets is lekkerder dan illegaal
Kruipen over omgevallen bomen
Ach, dat kennen wij toch allemaal
Het verdwijnen in de plekken van je jeugd
Het verdwalen in de spelonken van je ziel
Komen daar waar het niet deugt
Er komt nooit meer een plek die beter beviel

Het plafond is zwak, het bos is overleden
Het water stinkt, de ozonlaag is dun
En de politicus, die houdt een mooie rede
En zegt: 'Wat ik de kinderen zo gun
Dat is die fijne jeugd, zoals de mijne
Lekker spelen, lekker zorgenloos.'
Maar waar is hun plek om te verdwijnen
En dat maakt mij als vader bang en boos

Want het plafond is zwak en als de stenen vallen
Iedereen weet het: de boel is explosief
En we kunnen op de dansvloer blijven lallen
Maar sorry, ik heb m'n kinderen lief
Want het plafond is zwak en valt niet meer te stutten
In het beton zit al jarenlang de rot
Wie helpt, iedereen lijkt te vutten
En wat doet in godsnaam onze God

Want het plafond is zwak en wie kan er nog helpen
Ach, we schreeuwen onverstaanbaar door elkaar
De springvloed lijkt niet meer te stelpen
Hoe zitten wij over twintig jaar
Ja, hoe zullen we dan zitten
Misschien ziet u dit programma op CD
En ben ik dood, ben ik net als David pitten
En zegt u: nou ja, zie je wel
't Viel best wel mee