Ik kijk een uurtje naar de klok De wijzers gaan ontzettend vlug Ze gaan jaren achteruit Dus jij bent opeens terug En alle fouten die we maakten Nee, die maken we niet meer Ik droom dat veel te vaak, Suzanne Elke nacht droom ik het weer En voor de kanker van Marianne Vindt men op tijd een medicijn En Jaap bedenkt zich dan Laat zich niet vallen voor die trein Ik denk het fel en bang en luid De klok moet terug, moet achteruit
Ik kijk een uurtje naar de klok De wijzers gaan onzettend vlug Ze gaan jaren achteruit En iedereen komt terug Opeens staat daar m'n ome Frits Die heel dreigend naar me zwijgt Omdat hij, zoals je weet Nog duizend gulden van me krijgt Of je ziet opeens die vriend Nogal verbeten voor je staan Omdat jij het met zijn vrouw Een keer of twintig hebt gedaan Dan denk je fel en bang en luid De klok moet terug, dus weer vooruit
Het is maar goed dat dat niet kan De wijzers snellen voort en voort Alles gaat maar door en door De tijd, die wordt door niets gestoord Wij restaureren vaak een pand Behouden soms een oude brug Maar Marianne, Jaap en Frits Die komen nooit meer bij me terug De huizen aan de Prinsengracht Ze staan er vele eeuwen lang Maar wij verdwijnen stuk voor stuk De tijd die heeft ons in de tang Maar weet je wat ik dan heel graag wil De klok niet heen of terug maar stil
Zodat het prachtige moment Die nacht in bed, die schaterlach Dat gevoel dat nooit echt went Dat dat wat langer blijven mag Het heerlijke dronkemansdiner Of het applaus straks aan het eind Of die vakantie met z'n twee Dat die niet zomaar verdwijnt Maar even blijft, heel even blijft Verdomme, u begrijpt me wel Ik sta er niet te lang bij stil Daarvoor gaat alles veel te snel En daar ben ik hier niet voor We moeten door, we moeten door