En als ik dood ben, zeg maar niets meer.
Hou maar allemaal je mond.
Als ik dood ben, zeg maar niets meer.
Stop me zacht onder de grond.

Nee, geen sprekers geen fanfare,
Nee ik wil geen bonte rij
Als ik dood ben, zeg maar niets meer.
Het is allemaal voorbij.

Als ik dood ben, zeg maar niets meer.
Iedereen weet hoe ik was.
Dus geen cake, en ook geen koffie.
Nee, pak allemaal een glas.

En drink nog een keer op het leven,
en een keer nog op mij.
Maar beloof me, zeg maar niets meer.
Het is allemaal voorbij.

Ik heb erg veel gelogen,
maar dat deed toch iedereen?
En ik heb jou, twee keer bedrogen,
maar ik liet je niet alleen.
Ik heb de kinderen soms verwaarloosd,
ik deed het om het geld.
Ik heb vrienden laten vallen,
ik geef toe ik was geen held.

Ik heb veel te veel gedronken,
ik kwam overal te laat.
Ik heb veel te veel gezwegen,
ik heb veel te veel gepraat.

Als ik dood ben, zeg maar niets meer.
Hou het allemaal maar stil.
Als ik dood ben, zeg maar niets meer.
Ik was die dikke, met die bril.

Als ik dood ben, zeg maar niets meer.
Speel heel zacht accordeon.
Wat viool en wat piano.
En regel negen stralen zon.

Als ik dood ben, zeg maar niets meer.
Ga met z'n allen, naar een kroeg.
Maar een ding, moet je me beloven.
Klap op die dag, niet te vroeg.