In het bleke ochtendgloren stapelt Dora nachtclubstoelen Want dat doet ze van tevoren, omdat ze de vloer moet spoelen Zomaar schrobben is zo zonde, even doet ze snel de ronde Om vooral de driekwart peuken voor het knechie in de keuken En de bandjes van sigaren voor d'r nichie te bewaren En vergetene corsaties zet ze thuis in kleine vazies En de glazen met de ressies giet ze uit in doktersflessies Want vanavond is het feest 25 jaar is Dora werkster op die club geweest
's Avonds zit ze stil e dromen of de directeur zal komen Met een dichte enveloppe, maar geen mens komt bij haar kloppen Somber zet ze alle flessies met de ressies op een rijtje Zit te wachten nog een tijdje, ja ze wacht nog waar een tijdje Maar zo tegen half elf proeft ze alle dranies zelf En na nog een drie kwartier heeft ze stilletjes plezier Sloeg eht daar niet half negen, nee ze kan er niet goed tegen Ressies zijn mirakel sterk, zwaaiend gaat ze naar d'r werk
Toen ze binnen kwam toen spoog ze eerst een paar keer in d'r handen Schoof de mensen van de stoelen, maakte stapels langs de wanden Daarna ging ze op de ronde, nam de peuken uit de monden Brak de brandende sigaren, om de bandjes te bewaren Trok de dure orchideeen uit de halsdecolleten Schuimende champagneflessen, sjouwde ze bijeen als resten
Dora zong haar morgendeunen samen met de lady kreunen Ze kroop stotend tegen benen, om de dansvloer af te nemen En ze plaste met de emmer op de divans en de paren En ze stak de ruwe bezem in gepermanente haren Met een pikkinees begonze toen de tafelsaf te sponzen Alle poten moest ze boenen ook al stonden ze in schoenen Eindelijk na veel proberen wisten obers en wat heren Dora in een hoek te trekken Waar ze met een zucht in slaap viel met een dweil om toe te dekken
Dora moest wel drie keer vragen waarom Dora werd ontslagen Ach meneer Dora zelf had niks gemerkt had d'r plicht gedaan, gewerkt