Der zijn van die zangers die de liefde bezingen lijk dat wij klappen van 't were ze lopen de poten van hun gat en hun herte 't slaat weg en were hun herte och God 't slaat open en toe ze bibberen op hun beên want 't lief kornt niet af op de rendez-vous hun ziele valt brokke verscheên
Zeg me nu zere, wat is toch de liefde waarom ga je toch zo te kere met smachtende stemme en 't groot orkest ach zeg het of zing het me zere Is 't waar komt de liefde bij maneschijn in de liedjes is dat lijk de gewente of komt z'even goed binst dat 't water giet komt ze 's winters of komt z'in de lente.
Komt ze nu 's nuchtens of komt z'over dag 's noens binst of juist achter 't eten bij 't vallen van 'n avond of diep in 'n nacht ach 'k ben doodkurieus om 't te weten ze zeggen dat je dan joen eten laat staan en de grootsten zuiplap drinkt water als de liefde hem heel onverwachts overvalt bezwijkt zelfs den heiligsten pater
Ze komt van z'n eigen lijk nen dief in de nacht en den enen dag is niet slechter dan 'n anderen en ze komt nog liefst als je ze niet verwacht ne mens kan daar niets aan veranderen der zijn geen regels, geen wetten d'r is niets niets kan de liefde forceren der is zelfs geen leeftijd speciaal voor voorzien ieder jaar is goe jaar om 't te leren
Kijk 't gaat al veranderen al dat bestaat 't keert omme 't slaat onderste boven 't draait buitenste binnen 't slaat al op zijn kop die 't niet meemaakt kan 't moeilijk geloven ach laat ze zingen van 't vaderland weg van de liefde met de krop in de kele. zingt honderdduizend liedjes met 't groot orkest 't en is nog geen liedje te vele.