Als 'k mijnen tocht deur 't tranendal stake En word geroepen bie de grote baas Als ik zogezeid mijn pupe krake En mijne laatsten asem uitblaas Komt mijnen uitvaart dan nie bederven Als ik mijn karre de gracht in duw Of proper gezeid als ik zal sterven Als 'k dus voorgoed mijn sjiek uitspuw
Bespaar mie dan d'onoprechte gebeden De groene kransen van plastiek De sukkel is al ne keer overleden Anders wierd ie hier nog doodziek 't Is 't hopen van hokus spokus vobiscum Dat ie mag vinden wat ie zocht Requiescat in secula seculorum Muziek en zang op zijne laatsten tocht
Je moet niet te kwistig de kwispel zwaaien De klokken en 't walmend wierookvat Ze gaan mie wel in 't vagevuur draaien Zegent ons liever uit 't goed oud vat We gaan onzen dorst nog ene keer lessen vrienden goddank t is ons dikwijls gelukt En u vriendinnen edele prinsessen 'k He u zo vierig aan 't herte gedrukt
Zingt nu de sloeber het 't goe bekeken met stille trom der onder gemuisd ie is aan zijn liederlijk leven overleden Zijn snaar is gesprongen, zijn schup afgekuist Geen rammelende rinkelende dekoraties Geen soldatesk klaroengeschal Geen plechtige postume felicitaties Zingt liever thope een liedje 't is al
Geen tombe of bronzen gebeeldhouwd gevaarte Geen donkere kelder van steen en lood Leg mie liever in 't licht in de klaarte Simpel in d eerde warm en bloot Begraaf mie maar ergens in 't veld verloren Waar dat de beke heure weg nog vindt