In 't hus van me voader op de zolder vergeten lagt er en oed boek van de wörms half opgevreten en meer dan ne kêe êk musstil op m'n kniên de zolder opgekropen om dat boek te beziên
Al was in een toale die 'k nie en verstond toch lag ik uren met dat boek ep de grond want surtout de prenten verwonderden mie le tour du monde d'un gamion de paris
't schip dat us voerde vol schatten an boord sloeg ep de klippen alleman was versmoord nee 'k zoe liegen, zes matrozen me nen board overleefden de rampe en bleven gespaard
We liepen deur bössen ne knuppel in d'hand weken en moanden deur een onbekend land wilde bêesten en mensen sprongen overal ut 't groen mor me zeven sterke mann'n moesten we niee veel moeite doên
Eindloze woestijnen me nie anders dan zand oltied ep en nere en de zönne die brandt achter iederen heuvel bandieten ep de loêr doar deure geroaken was nen duvelschen toêr
Wat later hadde me peirden, zeven peirden in galop in nog vreemder streken bergaf en bergoop langs witte dörptjes vol muziek en zang doar had ek willen blijven, me leven lang
Moar nen onmeugelijken drift dreef us vôort nen dag van ruste werd al gauwe verstôord doar zag j'ons strompelen door de sneeuw verblind vechtend me de wolven in den bitende wind
Bi keizers en keuningen waoren me te gast van negers en indianen bekeurd en betast we sliepen in paleizen of gewoon ep de grond lijk prinsen begroet of verjoagd lijk en hond
we wieren heel stille moager en moe van 't eeuwig tjolen nie meer weten waar naartoe komt er dan nooit geen einde aan dien tocht waarom en voor wie en wat had ik gezocht
de jaren zijn gevlogen en 't boek is verbrand maar d'historie duurt vôort nu ben ik hier beland en 't hê mi geleerd oltied verder te goan mor woar noartoe, dat heb ik nog nooit nie verstoan