Sarina,een kind uit de dessa
Die stampte haar padi tot beras
Zij zong daarbij heel leuke wijsjes
Voor Kromo die lag in het gras

Zij tooide haar konde met bloemen
Geplukt in Gods vrije natuur
De stem van het kind klonk zo helder
En Kromo geraakte vol vuur

Toen gingen zij in de alang-alang
Verpoosden zich daar urenlang
Zij hielden zo veel van elkander
En waren voor tijgers niet bang

Toen kwam er een tijger gesluip-gesluip
Die nuttigde hen voor diner
De botjes die liet hij maar liggen
De rest nam hij stilletjes mee

refr.:
Sarina, Sarina, djangan main gila sama saja
Sarina, Sarina, djangan begitulah

De zon kwam toen op in de dessa
Daar stonden de bomen in rouw
Want onder hen lagen de botjes
Al van ene man en een vrouw

Zij hadden elkaar gevonden
Helaas op zo'n droeve manier
En stierven voor eeuwig verbonden
De wind ruist: zij zijn niet meer hier

refr.