Ik dacht altijd goed te weten
Wat ik wilde waar ik stond
Maar als ik naar beneden kijk
Zie ik nergens vaste grond

Elke weg lijkt even logisch
Ik sluit niets of niemand uit
Als ik maar stil genoeg blijf zitten
Komt het vanzelf van binnenuit

Dus ik zweefeloze ruimte
Ik weet zelf niet wat ik ben
Maar hou me stevig vast aan wat ik geloof
En wat ik ken

Vastberadenheid is voor de domme
Tijd is maar een stok achter de deur
En elke zekerheid is zelf verzonnen
Dus grijs is een mooie kleur

Zolang ik kan blijven zweven
Tussen vraag en antwoord op
Houd ik mijn leven op de rails
Maar zit nergens in het stof

Elke einde staat nog open
Zolang ik blijf bij mijn begin
En ik niet veel vooruitkijk
Tegen beter weten in

Om te zien of dat hele licht
Van wat ik vindt of wat ik vond
Tot die tijd blijf ik hier stevig staan
Op wat lijkt op vaste grond

Vastberadenheid is voor de domme
Tijd is maar een stok achter de deur
En elke zekerheid is zelf verzonnen
Dus grijs is een mooie kleur

Vastberadenheid is voor de domme
Tijd is maar een stok achter de deur
En elke zekerheid is zelf verzonnen
Dus grijs is een mooie kleur

Grijs is een mooie kleur