Vol van weemoed dwaal ik langs de straten
Waar ik vroeger bij herhaling kwam
Om mij heen ligt, somber en verlaten
Het verwoeste deel van Rotterdam
Ach, hoe droevig wordt het mij te moede Als ik naar die open vlakte kijk
Op deez' plek begint mijn hart te bloeden
Want hier was eens de Schiedamschedijk

Waar eens het bier en de jenever vloeiden
Wordt mijn oog geen druppel thans gewaar
Waar eenmaal de prostitutie bloeide
Komt geen hond, laat staan een mens nog klaar
Waar de Alc. stond en de Rode Molen
North American en Wilson Bar
Ligt een troosteloze serie holen
Langs de huizenkant van het trottoir

In mijn eenzaamheid loop ik te dromen
Komt hier ooit nog leven en muziek
Zal hier ooit nog dorado komen
Van vermaak, van drank en erotiek
Vele uren heb ik hier gezeten
Vele centen heb ik hier verklooid
Ook al word ik gammel en versleten
De Schiedamschedijk vergeet ik nooit