Op de grote stille heide
Dwaalde de herder eenzaam rond
Hij breit aan zijn wollen sokken
Op zijn schapen past de hond
Niemand die de rust verstoort
En de herder breit maar voort

Een recht en een averecht
Een recht en een averecht
Een averecht

In het dorpje bij de heide
Woont een meisje, jong en blond
Die de herder al een tijdje
Echt een leuke lieverd vond
Maar de herder merkte het maar niet
Hij breit voort en neuriet zijn lied

Een recht en een averecht
Een recht en een averecht
Een averecht

Het is al een oude waarheid
Maar de liefde zoekt steeds list
Het meisje ging toen naar de herder
En ze vroeg hem zeer beslist
Of zij dat patroontje hebben mocht
Het was precies waar ze al zo lang naar zocht

Een recht en een averecht
Een recht en een averecht
Een averecht

En hij zag haar roze wangen
En hij zag haar rode mond
Zei dat hij voor dat patroontje
Heus een kusje billijk vond
Bij de ondergaande zon
Goed dat de hond op de schapen passen kon

Een recht en een averecht
Een recht en een averecht
Een averecht

In het dorpje bij de heide
Heeft de kerkklok lang geluid
Want dfe herder was de bruidegom
En het meisje was de bruid
En nu breit hij heel tevree
Aan de babyuitzet mee

Een recht en een averecht
Een recht en een averecht
Een averecht

Een averecht