Mijn vader zit te slapen in een luie stoel
Iets wat ik hem vroeger nooit zag doen
Het geeft hem wel iets menselijks
En mij een vreemd gevoel
Ik gaf hem na mijn elfde nooit meer een zoen

Hij uit zijn genegenheid alleen via kritiek
En ik geef dan geen krimp, ik hou me groot
Maar stel dat hij seniel wordt of ongeneeslijk ziek
Zoveel vaders van mijn vrienden zijn al dood

Ik hoop maar dat hij eerder dan mijn moeder gaat
Zij kan beter zonder hem dan andersom
Zij heeft veel kunnen trainen in alleen zijn 's avonds laat
Hij werkte steeds het liefst zo hard hij kon

Mijn vader zit te slapen in een luie stoel
De krant is uit, de dag duurt nog zo lang
Zijn leven heeft geen reden zonder duidelijk doel
Als ik hem nou eens kuste op zijn wang
Papa

Zal ik je verzorgen als je kinds wordt
Bereid om jou een luier om te doen
Zal ik jou kunnen troosten als je instort
Wanneer mama toch eerder doodgaat
Zal ik dan vol deernis naast je staan
En doen wat jij voor mij nooit hebt gedaan

Mijn vader zit te slapen
En hij doet ineens zijn ogen open
Hij kijkt me aan en hij zegt: He
Wat sta je daar nou
Pak een stoel dan nemen we er twee
Ik glimlach en zeg dan: Pap, hier is je thee