In een heel gezellig kroegie, zaten samen aan de kant
Ome Arie en z'n zwager, met een pilsie in de hand
Arie zei tegen z'n zwager: " 'k Wed met jou om een vat bier
Eer het twaalf uur zal wezen is m'n Adriana hier"

" 't Ziet er uit dat je het mis hebt", riep z'n zwager om half een
"We gaan tappen uit jouw vaatje, neem er zelf ook maar een"
Maar een vat was wel wat weinig en een tweede werd besteld
's Ochtends, toen de kroeg ging sluiten, was het bier op en hun geld

's Morgensvroeg, om kwart voor tienen, Arie was weer bijna thuis
Zag hij buurvrouw zitten grienen op het stoepie voor haar huis
Ome Arie sprak: "He buurvrouw, zeg, verkeert ge soms in nood?"
Snikkend sprak toen Arie's buurvrouw: "Adriana, die is dood"

"Ze is om elf uur overleeen, toen z'op weg was naar 't cafe
Ze werd plotseling overreeen door een vent die te hard ree"
Nu zit Arie in een klooster; hij denkt: Kwam de dood maar hier
En als boetedoening drinkt hij alleen trappistenbier
Alsmaar trappistenbier
Steeds meer trappistenbier
Veel meer trappistenbier
Nog meer trappistenbier
Alsmaar trappistenbier