heftur með gaddavír í kjaftinum sem blæðir mig
læstur er lokaður inn í búri
dýr nakinn ber á mig
og bankar upp á frelsari
ótaminn setur í ný batterí
og hleður á ný
og hleður á ný
og hleður á ný
og hleður á ný
við tætum tryllt af stað
út í óvissuna þar
til að við rústum öllu og reisum aftur
aftur á ný
aftur á ný
aftur á ný
aftur á bak þar sem við ríðum
aftur með gaddavír
sem rífur upp gamalt gróið sár
er orðinn ryðguð sál
rafmagnið búið
mig langar að skera
og rista sjálfan mig á hol
en þori það ekki
frekar slekk ég á mér
aleinn á ný