We leven in een tijd van wonderen alom Geen grenzen meer, we kunnen alles maken Maar waarom doet het pijn en is de weg zo lang Voordat ik jouw gevoelens aan kan raken
Je lijkt zo onbereikbaar, de spiegel is te klein: Je ziet alleen je eigen kansen En wie heeft nog de moed om Een kwetsbaar mens te zijn We kunnen ons alleen nog maar verschansen
refr.: Want we leven voor onszelf, we zorgen voor onszelf Maar ik wil niet weten hoe Daarom kom ik naar je toe
De deuren zijn gesloten, we jagen op succes Zo kunnen we de eenzaamheid verhullen Maar dwars door onze rijkdom huilt De leegte van het niets: Met welvaart is geen leven te vervullen
refr.
En als ik hoor van Jezus ontbreekt me soms de moed Om net als Hij niet steeds te Doen wat iedereen al doet Dus wil je me vergeven, als ik struikel, als ik val En ik beloof je dat ik dan de minste wezen zal
Ik leg mijn scherven bij je neer Ik hoef me niet te schamen Huil en lach maar met me mee Want dromen draag je samen