Ohj Manu Chao këndò me ne
ohj Manu Chao këndò me ne …se kam vemi për këtë dhe

se kam vemi e kam këndòmi
këtìre gjindë çë vemi e çomi
se ki dhe është e vëdès
bashkë me sperënzet e neve të shkretë
të shkretë te zëmëra,... të shkretë te kryet
të shkretë te zëmëra... pa kumbanjì
të shkretë te zëmëra,... të shkretë te kryet
të shkretë te zëmëra ...pa kumbanjì…pa kumbanjì...

Fiètat bìen te ki mot
Kossova ë e vëdès piòtë me lotë
dimëri ë e hin dalë e dalë
e njéter vit ë e shkòn pa fjalë
njéter vit ë e shkòn pa frymë
për të bèsen e dashurìm
moj e bukura More
si të leva u më së të pè…u më së të pè

Ajri frynë ka këtà ruha
gjegjë dhi korsa një mùrrë kriatùra
hàpet një derë tek një katòq
del një burrë e më thot “çë mot!”
ki ë moti vères, dimëri fort
tek një kandìnë rrimi më ngrohtë
e shkòmi mòtin me një qelq vèr
e shëllòmj një vjersh për njéter gjellë…për njéter gjellë

Gjàku jonë u shprìshë te dhéu
me kulltùren e të kështéut
gjuha Arbëreshë është e vëdès
e na për shkàtë shëllòmj një vjershë

si të leva u më së të pè...të pè...të pè...



Ohj Manu Chao!

Oh Manu Chao canta con noi
Oh Manu Chao canta con noi…
…perché dobbiamo andare per questo mondo…
…dobbiamo andare e dobbiamo cantare
alle persone che incontriamo
che questo mondo sta morendo
insieme alle speranze di noi poveri
poveri nel cuore,… poveri in testa
poveri nel cuore… senza compagnia
poveri nel cuore,… poveri in testa
poveri nel cuore… senza compagnia…
senza compagnia…

in questa stagione cadono le foglie
ed il Kossovo sta morendo in un lago di lacrime
mentre l’inverno piano piano sta arrivando
ed un altro anno sta passando senza parole
un altro anno sta finendo senza respiro
per la fede nell’amore
oh mia bella Morea*
da quando ti ho lasciato non ti ho più vista…
…no, non ti ho più vista

Il vento soffia forte per questi vicoli
Senti una moltitudine di bambini arrivare di corsa
si apre la porta di uno scantinato
si affaccia un uomo e mi dice: “che tempo!”
Questo è il tempo del vino, l’inverno rigido
in una cantina stiamo al caldo
passiamo il tempo bevendo un bicchiere di vino
gridiamo un vjershë** per un’altra vita…
…per un’altra vita

Il nostro sangue si è sparso nel mondo
assieme alla cultura dell’uomo
la lingua Arbëreshë*** sta morendo
e noi per dispetto cantiamo un vjershë**

Da quando ti ho lasciato non ti ho più visto…
…non ti ho più visto…non ti ho più visto!!!

*La “MOREA” è una zona geografica tra l’Albania e la Grecia,
da dove provengono i nostri antenati.
**Il “VJERSHË” è un canto antico (bivocale) tradizionale
***”ARBËRESHË” è il nome con il quale si identifica il popolo Italo-Albanese giunto in Italia cinque secoli fa.