Een beeld van brons heft woedend
De bange handen naar omhoog
Machteloos zich te verweren
Wreedheid kent geen dialoog
De adelaar is gekomen
Heeft je hart eruit gerukt
In een poging te verminken
Heeft het beest een stempel op je lijf gedrukt

In je hart staan nu geslagen
Monsterlijk en groot
De kille bouwprojecten
Uitgerekend, uitbegroot
Je dreigt haast te bezwijken
Je spant je spieren als een man
En als ik dat zie weet ik zeker
Dat je meer torst dan je dragen kan

Rotterdam, Rotterdam
Hartverscheurde stad Rotterdam

De illusie van grote rijkdom
Staat op de Euromast
Met grote neonletters
Staan miljoenen afgepast
En het verkeer raast eind'loos verder
In een tomeloze drift
Want het huis moet nog veel groter
Het salaris nog wat verder in de lift

Groen geblinde huizen
In een haveloze straat
Eindstation voor velen
Onderhuidse rassenhaat
Waar de langdurig werkeloze
Dof en leeg naar buiten staart
Omdat het doel nu is verdwenen
Omdat de arbeid heilig werd verklaard

Rotterdam, Rotterdam
Harteloze stad Rotterdam

Perron Nul is nu verlaten
Junks te duidelijk uitgestald
En een dominee probeert te redden
Wat er nog te redden valt
Je kunt niet alles voor zijn
Maar wat is er dan nog mis
Wanneer de naald je aan een droom helpt
Die beter dan de werkelijkheid is

Het zal je tijd wel duren
Want je bent er al zo lang
Je barst nog uit je voegen
Van overlevingsdrang
Maar het is me soms een raadsel
Wat de mensen aan je bind
't Is al net zoiets als trouw zijn
Aan een club die nooit van Ajax wint

Rotterdam, Rotterdam
Hartgebroken stad Rotterdam