Ik weet jouw spullen staan al klaar In dozen netjes bij elkaar Maar op de gang hangt nog jouw jas Ik drink uit dit beduimeld glas Maar ik hoef eigenlijk niks meer
Kreeg ik 't maar uit m'n hoofd gezet Dan kon ik eindelijk naar bed Alvast wat eten voor de kat De lege flessen in de krat Maar 't maalt maar door en door nog elke keer
't Gaat niet meer
Geen week van twijfel of gevaar leefden we verder jaar na jaar We voelden steeds nog vaste grond, we kleurden onze dagen bont We hoefden eigenlijk niks meer Dat heeft zich tegen ons gekeerd, we zijn iets wezenlijk verleerd We mengen alle kleuren grijs, we durven niet meer op glad ijs 't Is ons ontglipt en jij wil meer
't Gaat niet meer
Het heeft al veel te lang geduurd, ik bleef angstvallig uit je buurt Jij bracht je zorgen elders heen en raakte daardoor nog meer vervreemd Ik liet het gaan ik wist niks meer Jij bent al verder bijna klaar, jij strijkt al anderen door het haar Ik slaap pas tegen half vier, word veel te dik van al dat bier Maar 'k wil geen troost, ik wil iets meer
't Gaat niet meer
'k Breng nog een toost uit op jouw naam, dat 't ons beter mogen gaan Dat jij mag vinden wat je mist, dat we ons niet hebben vergist Ook al geloof ik dat niet meer Maar meid van alles nog het meest, drink ik op hoe het is geweest Voor we ons hart hebben verstopt en irritaties opgekropt Daar ga je meid, al doet het zeer