7 Maanden draag ik jouw kind en die tijd was fijn
Maar de laatste maand is het toch niet meer zo als het moet zijn
Ik weet niet hoe het kan maar ben er zeker van er is iets mis
Maar wat ik ook bedenk ik weet nog altijd niet wat de reden is
Elke avond nu al weken lang ga je weg
En als ik vraag waarheen dan is overwerk alles wat jij zegt
Je neemt je overall en je gereedschap mee maar dat is schijn
Want jij maakt mij niks wijs er is een andere vrouw dat moet de reden
zijn
Op mijn oude fiets ten einde raad volg ik jou
Want ik wil zekerheid en stop net als jij bij een klein gebouw
En omdat ik wil zien wie jou geliefde is gluur ik door een raam
En dan zie ik daar door mijn tranen heen de echte reden staan
Ja, ik huilde niet van verdriet maar van geluk
Want wat ik zag door dat raam bracht mij totaal van mn stuk
Al mn gedachten van wantrouw en achterdocht ze waren fout
Jij wou mij verrassen met een zelfgemaakte wieg van hout
(pratend)
Oohh ik schaamde me toch zo over dat gene waarvan ik jou had verdacht
Maar 2 maanden later was alles vergeten
Toen in die zelfde wieg onze baby lag!