De ochtend overvalt me
De dag ligt op de loer
De nacht heeft onze kleren
Verspreid over de vloer
We waren diplomaten
Beneveld door de wijn
En wij vertegenwoordigden
Het land van eenzaam zijn

En dan een paar uur later
Komt plotseling de kater
De ochtend heeft de eenzaamheid
Met zonneschijn verzacht
Je kunt niet langer blijven
Al waren onze lijven
Voor eventjes verstrengeld
Maar het blijft bij deze nacht

Waarom moet je nu huilen
Ik ben maar en passant
Je bent door een toevalligheid
Bij mij in bed beland
Je hebt me warm gewreven
Dus ik koester deze nacht
En nu wil ik weer verder gaan
Gewoon op eigen kracht

En dan een paar uur later
Komt plotseling de kater
De ochtend heeft de eenzaamheid
Met zonneschijn verzacht
Je kunt niet langer blijven
Al waren onze lijven
Voor eventjes verstrengeld
Maar het blijft bij deze nacht

De nacht heeft ons bedrogen
De dag biedt perspectief
Dus ga met droge ogen
Je was ontzettend lief.


Han Kooreneef