Langs de winderige stranden die je bleke huid verbranden, in de geur van de zeeën, proef ik meer dan ooit je stem.
En het glinsterende water spettert op als blauw geklater en de dag wil verdwijnen, maar de avondzon geeft seinen: "Blijf meer dan ooit bij hem."
Zonder jou kan ik niet leven. Zonder jou wil ik niet leven. Alles hier op aarde, heeft voor mij geen waarde meer. Oh nee, nee nee...
Ik kan niet leven zonder jou. Ik heb geen streven zonder jou. Ik ben verloren zonder jou Voel je dat niet? Ik kan niet blij zijn zonder jou. Ik kan niet vrij zijn zonder jou. Als jij niet bij me bent, dan leef ik liever niet.
Ik kan niet blij zijn zonder jou. Ik kan niet vrij zijn zonder jou. Als jij niet bij me bent, dan leef ik liever niet.
En het glinsterende water geeft een boodschap mee voor later als je ooit wil verdwijnen, geeft de avondzon de seinen; En blijf je wel bij mij.
Zonder jou kan ik niet leven. Zonder jou wil ik niet leven. Alles hier op aarde, heeft voor mij geen waarde meer. Oh nee, nee nee... Ik kan niet leven zonder jou. Ik heb geen streven zonder jou. Ik ben verloren zonder jou Voel je dat niet? Ik kan niet blij zijn zonder jou. Ik kan niet vrij zijn zonder jou. Als jij niet bij me bent, dan leef ik liever niet. Ik kan niet blij zijn zonder jou. Ik kan niet vrij zijn zonder jou. Als jij niet bij me bent, dan leef ik liever niet.