Als alle lichten zijn gedoofd en mijn buren slapen gaan Dan pak ik gauw mijn koffer, en trek een dikke mantel aan Dan loop ik zachtjes buiten, ik verlaat de zwarte stad Ik verlaat mijn stille kamer nu jij me niet meer nodig had
Ook omdat Brussel stinkt en om het teveel lawaai Omdat ik er mijn weg niet vind, het is er te banaal Komt daarbij dat ik al lang wat van de wereld wens te zien Wie weet kom ik je tegen als je 't nodig hebt misschien
Want telkens nog hoor ik je stem die zwijgt en niet meer beeft Ik voel je warme heupen als je tegen mij beweegt En mijn handen die zo vinnig waren hangen slap omlaag heb ik nu wat ik wilde, is het dit waar ik altijd om vraag ?
Ah, 't is goed dat ik het gewoon ben, ik ga mijn eigen gang Ik zal je niks verwijten, maar 't alleen zijn maakt me bang Ach, was ik er maar zeker van dat met jou nu alles gaat Ik zou nog best tevreden zijn, ik was tot alles nog in staat
Als alle lichten zijn gedoofd en mijn buren slapen gaan Dan pak ik gauw mijn koffer en trek een dikke mantel aan Dan loop ik zachtjes buiten Ik verlaat de zwarte stad Ik verlaat mijn stille kamer nu jij me niet meer nodig had