gisteren was ik landerig geen kat had wat aan mij vandaag gaat het al veel beter ik adem opgelucht en blij
dat de wolken zijn verdwenen geen vuiltje meer aan de lucht dus een geluk dat je me pas vandaag ontmoet of je was zo weer weggevlucht
gisteren was ik landerig er was niks besteed aan mij tot ‘s avonds laat aan een galgenmaal in een plat gebrande hei
maar dan vanochtend uit onverwachte hoek werd alle kommer weggedrukt dus een geluk dat je me pas vandaag ontmoet of je was zo weer weggevlucht
gisteren was ik landerig een hopeloos geval gisteren was ik landerig mijn wijn zuur als gal gisteren was ik landerig de schoenen vol lood gisteren was ik landerig op sterven na dood
ik kruis nu vlug m’n vingers want die hel wil ik nooit meer terug dus een geluk dat je me pas vandaag ontmoet of je was zo weer weggevlucht
vreemd al die uren die verwarring sturen al die eindeloze dagen die geen uitleg vragen maar je dieper en dieper en dieper door het doolhof jagen
gisteren was ik landerig vandaag ben ik bevrijd gisteren was ik landerig zeg maar éindelijk bevrijd uit de klauwen van de fouten en de kerkers van de spijt tabula rasa ik sta nergens nog in het krijt
ik weet wel dat ik niet opnieuw kan beginnen maar de brug is gestut dus een geluk dat je me pas vandaag ontmoet of je was zo weer weggevlucht