Ik dacht dat ook al in de oorlog
De buurman werd toen weggehaald
Met beestenwagens, richting Auschwitz
De goede man kwam nooit meer terug
Ik dacht: Kon hij dan thuis niet sterven
Gewoon - uit eigen vrije wil
Zoals Polak van om de hoek
Die zei: "Ein moment" en nam iets in

Ik dacht het weer bij Hongarije
Die opstand die werd onderdrukt
En iedereen zei: "Nou komt er oorlog
De rode knop wordt ingedrukt"
We hadden toen twee kleine kinderen
En ik dacht: Jongen, doe ze dit niet aan
Geef ze dan liever een tabletje
Iets voor het slapen gaan

Stel dat ze Nederland weer bezetten
En alles werd weer net als toen
Wie zou zich dan niet fel verzetten
Met de gevolgen van dien
Of ze gaan kruisraketten schieten
Europa wordt een vlammenzee
Ik geloof soms echt dat ik dan zou zeggen
"Dag lieve mensen, ik doe niet meer mee"

En u mag weten: Er is altijd
In de buro-la naast het geld
Zo'n wit en rood gekleurd tabletje
Voor als mijn dagen zijn geteld
Dus, als u ooit eens deze jongen
Wat onverwacht een beetje mist
Weet dan: Hij had een goede reden
Hij heeft zich eerlijk niet vergist

Al wist hij: Ik zal niet meer genezen
Al was hij eenzaam of doodsbang
Wanhopig was hij nooit omdat hij wist dat
Hij deze nooduitgang nog had
Hij hield ontzettend van de wereld
Hij vond zijn lot ook meestal licht
Omdat hij wist omtrent het leven
Het is tenslotte niet verplicht