Je leeft zo fel
Je leeft zo snel
Je vreet het leven op
Je leeft je uit
Niets dat je stuit
Want nergens staat er "stop"
Maar brengt dan toevallig je eens iets tot staan
Dan grijnst je het levengroot spiegelbeeld aan
Van alles, waaraan je voorbij bent gegaan
Je stelt je te weer
Je wilt het niet weten
Je lacht er wat om
En probeert te vergeten
En je klampt je weer vast aan je ouwe bravour
Maar 't sluipt in je hersens en ligt op de loer
Je hebt zoveel goeds voorbij laten gaan
Je hebt zoveel moois voorbij laten gaan
Je hele leven voorbij laten gaan
En wat nu

Je leeft zo wijs
Je leeft zo goed
Een mens zonder bedrog
Je bent oprecht
Je wilt nooit slecht
Ja goed, en wat dan nog
Dan wou je maar, dat je eens dwaas had gedaan
Of iets dat heel erg was, zo domweg spontaan
Wat praat ik toch onzin, hoe kom ik er aan
Dan ga je naar huis
Dan maak je wat eten
Dan ga je naar bed
Slapen, alles vergeten
Dan lig je te woelen, in 't donker, alleen
En plotseling gaat 't als 'n steen door je heen
Je hebt zoveel goeds voorbij laten gaan
En zoveel moois voorbij laten gaan
En wat nu?

De brede weg
De smalle weg
Of 't wegje tussen-in
Je bent te goed
Je bent te slecht
Och, 't heeft zo weinig zin
We komen toch allen op 't zelfde punt aan
Waar we ons bezinnen, en stil moeten staan
En kijken naar wat ons voorbij is gegaan
Dan zit je maar wat
En je jijkt voor je heen
En je hart is zo moe
En je bent zo alleen
En 't helpt niets, of je ertegenin gaat
Omdat 't nu eenmaal in elk leven staat
Je hebt zoveel goeds voorbij laten gaan
En zoveel moois voorbij laten gaan
Je hele leven voorbij laten gaan
Voorbij