De januariman trekt door zijn maand, in wollen jas en leren laarzen
De februariman blaast in zijn handen, schudt de sneeuw nog uit zijn haar
De maartman hoopt op beter weer; hij ziet de lente, vraagt zich af
Wat dit jaar hem zal brengen

Man van april ziet door de regens vogels binnenvliegen uit het zuiden
De meimaandman staat roerloos en kijkt naar de kinderen, dansend door de
dag
In juni voelt de man zich nog jong, werkt hard en lacht naar iedereen
Die mee komt helpen

In juli zit de man in linnen hemd en denkt: nu wil ik even niks doen
Augustusman vliegt uit met duizenden, kijkt naar de zee en voelt de zon
Septemberman staat dichtbij, maar dan breekt hij op, verlaat het jaar
En herfst is zijn teugel

De man van nieuw oktober neemt de leidsels; vroege vorst is op zijn
schouder
Arme novemberman ziet vuur en regen, sneeuw en mist en wintervlagen
Decemberman tuurt door de nacht, ziet zijn elf broeders, mompelt zacht:
"Ze zijn een beetje ouder"

De januariman, hij komt weer langs in wollen jas en leren laarzen;
Loopt langs de koude weg, hij kent hem goed, weet iedere hobbel, elke kuil
Oh, de januariman is daar, leidt het begin van ieder jaar langs het oude
pad
Voor eeuwig