Langzaam legt een schip aan in de haven
Vele jaren ben ik hier niet meer geweest
En ik zie de oude straten
Als die ‘ns konden praten
En vertrouwd gevoel, dat komt weer in me op
Nee, er is niet veel veranderd, al die jaren
En een man, die loopt me achteloos voorbij
Plots’ling kijkt hij in m’n ogen
Ik kan ‘t niet geloven
Want m’n eerste grote liefde staat voor mij

Zeven jaren, zeven zomers, was ik heel ver weg van jou
Ik probeerde te vergeten, ik hield zo veel van jou
Zeven jaren, zeven winters, zijn niet lang genoeg voor ons
Want nu weet ik, hier voel ik me thuis,
en jij hebt dat altijd al gevoeld

Jij bent sindsdien nauwelijks veranderd
Want je ziet er toch nog altijd heel goed uit
Ik heb jou zoveel te vragen, na al die jaren
Van verbazing krijg ik er geen woord meer uit
Dan begin je mij toch zachtjes te vertellen
Dat je nooit een man van haar geworden bent
En je neemt me in je armen
Ik voel je warmte, die ik vroeger zo goed heb gekend

Zeven jaren, zeven zomers, was ik heel ver weg van jou
Ik probeerde te vergeten, ik hield zo veel van jou
Zeven jaren, zeven winters, zijn niet lang genoeg voor ons
Want nu weet ik, hier voel ik me thuis,
en jij hebt dat altijd al gevoeld

Zeven jaren, zeven zomers, was ik heel ver weg van jou
Ik probeerde te vergeten, ik hield zo veel van jou
Zeven jaren, zeven winters, zijn niet lang genoeg voor ons
Want nu weet ik, hier voel ik me thuis,
en jij hebt dat altijd al gevoeld

Want nu weet ik, hier voel ik me thuis,
en jij hebt dat altijd al gevoeld