Je droeg weer blauw die avond
In een schaduw van zwart licht
D'r werd geen gat gedicht
Met die brief die je me na zond
Tijd draait alles om
Wat eerst prachtig was, wordt nu lelijk
En wat je toen zo moeilijk vond
Daar denk je niet meer aan
Laat je me nog gaan
Wat onaf was, blijft wel liggen
Je maakt niets ongedaan

Blauwe ruis
In m'n ziel en in m'n oren
Ik wil het niet meer horen, maar het houdt nooit meer op
Blauwe ruis
Wat je had gaat nooit verloren
Het wordt alleen maar harder, en het houdt nooit meer op

Je draagt steeds blauw die avond
Op het scherm in mijn hoofd
In de brief die je me na zond
Heb je niets beloofd
Maar ook niets afgerond
Onaangenaam verdoofd
Blijf ik staren naar de grond

Blauwe ruis
In m'n ziel en in m'n oren
Ik wil het niet meer horen, maar het houdt nooit meer op
Blauwe ruis
Wat je had gaat nooit verloren
Het wordt alleen maar harder, en het houdt nooit meer op

Laat je me nog gaan
Wat onaf was, blijft wel liggen
Je maakt niets ongedaan

Blauwe ruis
In m'n ziel en in m'n oren
Ik wil het niet meer horen, maar het houdt nooit meer op
Blauwe ruis
Wat je had gaat nooit verloren
Het wordt alleen maar harder, en het houdt nooit meer op

Blauwe ruis
Blauwe ruis
Het houdt nooit meer op