Lasy, bory, wilcze plemiona
Bieszczadzkie szczyty, korony drzew
W?ród szumu li?ci, w?ród wody szmeru
Nieliczni s?ysz? pradawn?
pie??

Pie?? o pradziejach, których moc wielka
Ukryta jest w?ród lasów i ska?
Pie?? o tradycji, s?owia?skiej
dumie
Która na przekór naje?d?com trwa

Niezwyci??ona jest moc przyrody
Si?a gromu, majestat ska?
Niezwyci??one s? ?wi?te Bory
I wicher, który w nich gra?

Pie?? o Wierze Starej, Swaroga Blasku,
Peruna gromie, Chorsa po?wiacie
Trwaj?cych we ?nie S?awii Czakramach
Stworzach i Zduszach, pradawnej chwale

Nieliczni jeszcze, lecz wierni Bogom Starym
Uporem swoim tradycj? trzymamy
Niech dzwony obcej wiary omijaj? nasze pola
Nie bij? nam wi?cej - my swoj?
si?? mamy!

Niezwyci??ona jest si?a przyrody
Gromu moc, kropli wody czystej ?piew
Niezak?ócony szum d?bów w ?wi?tym
Gaju
S?o?ce - dawca ?ycia, Ksi??yc
- nocy czer?
Ró?ne regiony S?awii pradawnej
Bogów swych na swój sposób czci?y
Wielki Pan - Perun, Trzyg?ów - Weles

?wi?towita cztery powa?ne oblicza
Zwrócone ku s?owia?skiej nacji...
Swaróg, Perun, Dad?bóg, Mokosz
Moc natury jest z Tob?, gdy potrafisz j?
doceni?

Sfera nieba, sfera ziemi - praw natury przestrzegaj!